In een recent en diep verontrustend geval dat de aandacht trok, werd een driejarige jongen de mogelijkheid ontzegd om een complexe hartbehandeling te ontvangen omdat zijn ouders niet waren gevaccineerd tegen Covid-19.
Aanvankelijk werd de behandeling van het kind in Cyprus als onmogelijk beschouwd vanwege het ontbreken van noodzakelijk medisch personeel. In reactie daarop slaagde het Ministerie van Volksgezondheid van Cyprus erin om het kind over te brengen naar Duitsland om de benodigde behandeling te ondergaan. Echter, op het laatste moment weigerde het ziekenhuis in Frankfurt de operatie, met als reden het ontbreken van Covid-vaccinatie bij de ouders van het kind.
Zelfs de mogelijkheid om een gevaccineerde voogd het kind te laten begeleiden werd voorgesteld aan het ziekenhuis, maar deze mogelijkheid werd afgewezen. Zo werd besloten om de vaccinatiestatus van de ouders van het kind te prioriteren boven de levensreddende behandeling van een driejarige met een kritieke hartconditie.
Los van persoonlijke meningen over vaccinatie, is deze situatie verwarrend om verschillende redenen. Ten eerste, zoals een functionaris van het Duitse Ministerie van Volksgezondheid terecht opmerkte, is er "geen regel die zegt dat ziekenhuizen geen ongevaccineerde personen mogen behandelen, laat staan kinderen van wie de ouders niet zijn gevaccineerd."
Bovendien benadrukte de woordvoerder van het gezondheidsdepartement van de Europese Commissie dat "gezondheidsbeleid, inclusief vaccinatiebeleid, en de concrete uitvoering daarvan de verantwoordelijkheid zijn van de lidstaten, niet van de Commissie." Het lijkt erop dat dit incident vragen oproept over de toepassing van Artikel 35, "Gezondheidsbescherming," in het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie, dat duidelijk stelt: "Eenieder heeft recht op toegang tot preventieve gezondheidszorg en op het recht om te profiteren van gezondheidszorg onder de voorwaarden die zijn vastgesteld door nationale wetten en praktijken."
Is dit slechts een ethisch dilemma voor artsen, waarbij ze moeten beslissen of ze behandeling moeten weigeren aan patiënten alleen omdat hun ouders, zelfs niet de patiënt zelf, niet zijn gevaccineerd? Of is dit een directe schending van de rechten van het kind?
Het is belangrijk op te merken dat dit incident niet beperkt bleef tot Duitsland. Autoriteiten van het Ministerie van Volksgezondheid van Cyprus probeerden ook, zonder succes, behandeling te zoeken in het Verenigd Koninkrijk en Israël. Uiteindelijk besloten ze het kind over te brengen naar een ziekenhuis in Griekenland, waar hij werd geaccepteerd en nu wacht op behandeling. Dit proces bracht echter ongetwijfeld het leven van het kind in gevaar, stelde hem bloot aan onnodige vertragingen en verspilde mogelijk kostbare tijd die cruciaal kan zijn voor het behoud van zijn leven. Het ontzegde hem ook een fundamenteel recht op tijdige gezondheidszorg.
Terwijl we nadenken over dit incident, moeten we rekening houden met de toekomst die kinderen te wachten staat als dergelijke situaties blijven voorkomen.
