De pleegkinderen van het echtpaar hadden gebroken botten en ernstig ondergewicht, zeggen ambtenaren
Een voormalige majoor van het Amerikaanse leger en zijn vrouw die beschuldigd werden van het routinematig slaan van hun jonge pleegkinderen en het onthouden van voedsel en water als straf, zijn voor de vierde keer veroordeeld.
Carolyn Jackson moest maandag bijna 12 jaar de gevangenis in, terwijl haar man John tot 9 jaar werd veroordeeld. De straffen werden opgelegd door U.S. District Judge Susan Wigenton, die in april aan de zaak werd toegewezen nadat een federaal hof van beroep had geoordeeld dat U.S. District Judge Katharine Hayden - die de vorige drie veroordelingen had behandeld - de aanwijzingen niet had opgevolgd om de meervoudige verwondingen van de kinderen "holistisch en in de context van de schuldbevindingen van de jury" in overweging te nemen bij het bepalen van het oorzakelijk verband.
Federale aanklagers waren in beroep gegaan tegen elk van de straffen die Hayden had opgelegd, met het argument dat ze te mild waren. Na de herhaalde veroordelingen concludeerde het panel in hoger beroep ook dat Hayden - die het proces tegen de Jacksons in 2015 voorzat - "aanzienlijke moeilijkheden zou hebben om haar eerder geuite opvattingen over het bewijs uit haar hoofd te zetten", dus gaven ze opdracht om de zaak aan een andere jurist toe te wijzen.
Op deze foto ziet u John Jackson, links, en zijn vrouw, Carolyn Jackson, uit Mount Holly, N.J., die een gerechtsgebouw in Newark uitlopen. ((AP Photo/Julio Cortez, File))
De laatste veroordeling in de zaak vond plaats in oktober 2021. Carolyn Jackson, die al een gevangenisstraf van 40 maanden in twee delen had uitgezeten, werd veroordeeld tot een tijdstraf en kreeg een extra jaar vrijlating onder toezicht. John Jackson, die een proeftijd achter de rug had, werd veroordeeld tot 18 maanden huisarrest.
Hayden concludeerde destijds dat het opleggen van meer gevangenisstraf "meer straf is dan nodig is" Aanklagers, die een strafmaat van negen tot elf jaar hadden aanbevolen, noemden de straffen onvoldoende en beschuldigden Hayden ervan dat hij de richtlijnen van het hof van beroep niet had gevolgd.
In 2015 had de openbare aanklager gevangenisstraffen van 15 jaar of meer geëist nadat het echtpaar veroordeeld was voor meerdere aanklachten wegens het in gevaar brengen van kinderen. Nadat de eerste veroordeling was afgewezen, verlengde Hayden hun straffen in 2018, maar ook dat werd in hoger beroep afgewezen.
De veroordeling in deze zaak werd bemoeilijkt door het feit dat de rechtszaak plaatsvond in een federale rechtbank, omdat de Jacksons in Picatinny Arsenal, een militaire faciliteit in New Jersey, woonden gedurende de tijd in kwestie. Omdat het in gevaar brengen van kinderen geen federale misdaad is, werden de aanklachten wegens staatsgevaar samengevoegd in de federale aanklacht, samen met een aanklacht wegens samenzwering en twee aanklachten wegens federale mishandeling.
De Jacksons werden vrijgesproken van de aanklachten voor mishandeling, maar aanklagers voerden aan dat Hayden hen toch zou moeten veroordelen volgens de richtlijnen voor mishandeling, omdat de aard van de aanklachten voor het in gevaar brengen van kinderen deze "voldoende analoog" maakte aan mishandeling. De advocaten van de verdediging voerden aan dat de aanklagers geen verband hadden gelegd tussen specifieke handelingen van de Jacksons en de verwondingen die de kinderen hadden opgelopen.
Het proces tegen de Jacksons leverde getuigenissen op dat hun drie pleegkinderen gebroken botten hadden, ernstig ondergewicht hadden en andere gezondheidsproblemen toen ze in 2010 uit huis werden geplaatst. De biologische zoon van het echtpaar getuigde dat het echtpaar de kinderen dwong om voor straf hete pepervlokken te eten en hete saus te drinken.
Een vierde pleegkind onder hun zorg stierf, maar de Jacksons werden niet beschuldigd van zijn dood. Tijdens de rechtszaak voerden de advocaten van de Jacksons aan dat de kinderen al bestaande gezondheidsproblemen hadden en dat de opvoedingsmethoden van het echtpaar misschien onconventioneel waren, maar niet crimineel.
