De rechtszaak bevat details over afranselingen, gedwongen orale seks en groepsverkrachtingen
Seksueel misbruik van kinderen in jeugdgevangenissen in Illinois was decennialang alomtegenwoordig en systemisch, volgens verontrustende getuigenissen in een rechtszaak die maandag is aangespannen door 95 mannen en vrouwen die als kind in de jeugdgevangenissen verbleven.
De rechtszaak beschrijft vermeende incidenten van misbruik van 1996 tot 2017, waaronder groepsverkrachtingen, gedwongen orale seks, afranselingen en het betasten van kinderen door corrigerende agenten, sergeanten, verpleegkundigen, therapeuten, een aalmoezenier en anderen in negen jeugdcentra. Veel aanklagers zeiden dat ze bedreigd of beloond werden om hun mond te houden.
"De staat Illinois heeft toegestaan dat een cultuur van misbruik in Illinois Youth Centers onverminderd kon floreren," aldus de 186 pagina's tellende aanklacht.
De rechtszaak, aangespannen bij de Illinois Court of Claims, volgt op soortgelijke schrijnende beschuldigingen van seksueel misbruik van kinderen in jeugdgevangenissen in Maryland, New Jersey, New Hampshire, Californië en New York City. Sommige zaken zijn voor de rechter gekomen of hebben tot een schikking geleid; arrestaties komen niet vaak voor.
Het kantoorgebouw aan 100 North Western Avenue is te zien op maandag 6 mei 2024 in Chicago, waar een kantoor van het Illinois Department of Juvenile Justice is gevestigd. Seksueel misbruik van kinderen in jeugdgevangenissen in Illinois was decennialang alomtegenwoordig en systemisch, volgens verontrustende verhalen in een rechtszaak die maandag werd aangespannen door 95 mannen en vrouwen die als kind in jeugdgevangenissen waren ondergebracht. (AP Foto/Charles Rex Arbogast)
De rechtszaak in Illinois beweert dat de staat heeft nagelaten om toezicht te houden op de vermeende misbruikers, ze te disciplineren, te verwijderen of te onderzoeken, waardoor het misbruik door kon gaan. Volgens de aanklacht vond het misbruik plaats in jeugdcentra in de hele staat, waaronder Chicago, Joliet, Harrisburg, Murphysboro en Warrenville. Verschillende locaties zijn sindsdien gesloten.
De aanklacht noemt de staat Illinois, het Department of Corrections en het Department of Juvenile Justice als gedaagden. Er wordt een schadevergoeding van ongeveer $2 miljoen per eiser geëist, het hoogste bedrag dat wettelijk is toegestaan.
Berichten die maandag werden achtergelaten bij het kantoor van de gouverneur en beide instanties voor correcties werden niet onmiddellijk beantwoord.
De 95 eisers behoren tot de honderden slachtoffers van seksueel misbruik in detentiecentra in Illinois, aldus Jerome H. Block, een advocaat die de zaak heeft aangespannen en die verwacht meer rechtszaken aan te spannen. Zijn kantoor heeft geholpen met rechtszaken in Maryland, New Jersey en New York City.
"De mensen die onze cliënten veilig moesten houden toen ze nog kinderen waren, waren degenen die het seksueel misbruik pleegden," zei Block. "Dit is langdurig geïnstitutionaliseerd seksueel misbruik."
The Associated Press noemt gewoonlijk niet de namen van mensen die zeggen dat ze seksueel misbruikt zijn, tenzij ze toestemming geven om geïdentificeerd te worden of besluiten om hun verhaal publiekelijk te vertellen.
Drie van de 95 aanklagers worden genoemd in de rechtszaak, waaronder Jeffery Christian uit Maywood, die zei dat het belangrijk was om publiekelijk naar voren te komen omdat hij dacht dat het anderen kon helpen die misschien in stilte lijden.
De 36-jarige man uit de buitenwijken van Chicago zei dat hij seksueel misbruikt was in twee verschillende detentiecentra toen hij ongeveer 13 jaar oud was, onder andere door een begeleider die hem betastte en betastte tijdens begeleidingssessies.
Net als veel van de aanklagers, zei Christian dat het misbruik destijds gemeld was, maar dat de beheerders van de instelling er niets aan deden. Hij zei dat hij door het misbruik te melden een groter doelwit werd. Na de incidenten werd hij teruggetrokken en asociaal.
"Het bereidde me voor om anders naar de wereld te gaan kijken," zei hij. "Het nam wat licht uit me."
Minstens zes medewerkers van het detentiecentrum werden geïdentificeerd als vermeende recidivisten met afzonderlijke beschuldigingen van verschillende aanklagers. Sommige vermeende overtreders worden bij naam genoemd in de rechtszaak, terwijl anderen alleen geïdentificeerd worden zoals de aanklagers zich hen herinnerden aan de hand van fysieke kenmerken, initialen of bijnamen. De meeste aanklagers worden in de aanklacht geïdentificeerd met initialen.
In de aanklacht wordt onder andere het gebruik van ongrondwettelijk en systematisch fouilleren als oorzaak van seksueel misbruik aangewezen.
"De staat Illinois is al tientallen jaren op de hoogte van dergelijk misbruik en heeft desondanks verzuimd om zijn opgesloten jongeren te beschermen tegen seksueel misbruik en heeft nagelaten om beleid te implementeren dat noodzakelijk is om een dergelijke bescherming te garanderen," aldus de aanklacht.
In de aanklacht wordt een onderzoek uit 2013 van het Amerikaanse Ministerie van Justitie naar opgesloten jongeren aangehaald, waaruit bleek dat Illinois in het hele land bij de vier ergste staten hoorde wat betreft seksueel misbruik in detentiecentra. Er wordt ook melding gemaakt van een half dozijn strafzaken tussen 2000 en 2021 waarbij medewerkers van jeugdcentra veroordeeld werden voor seksueel misbruik van kinderen en er wordt beweerd dat dit misbruik tot op de dag van vandaag doorgaat.
Strafrechtelijke vervolging is niet ondenkbaar in sommige van de recentere gevallen. Hoewel er niet langer een verjaringstermijn geldt voor misdrijven met betrekking tot seksueel misbruik van minderjarigen die na 1 januari 2020 zijn gepleegd, blijft er een limiet van 20 jaar gelden voor vermeende overtredingen die daarvoor zijn gepleegd, waardoor strafrechtelijke vervolging mogelijk is in zaken die naar verluidt al in 2004 hebben plaatsgevonden.
Veel aanklagers zeiden dat hun misbruikers hen bedreigden met geweld, eenzame opsluiting, overplaatsing naar zwaardere inrichtingen en langere straffen als ze het misbruik zouden melden. Anderen kregen extra voedsel, geld op hun commissarierekeningen, de kans om videospelletjes te spelen en andere beloningen als ze zouden zwijgen.
De aanklagers varieerden in leeftijd van 12 tot 17 jaar op het moment dat ze zeiden dat ze misbruikt werden, vaak terwijl ze geïsoleerd zaten in een badkamer, keuken of in hun cel. Wanneer gedetineerden misbruik meldden, werd dit volgens de rechtszaak weggelachen, waarbij een luitenant zei: "Hij speelt maar wat," of een aalmoezenier die tegen een 17-jarige jongen zei dat hij betast zou zijn en van streek was: "Dit is wat er gebeurt" in de kerk.
Ze zijn nu volwassenen, waarvan de oudste begin 40 is. De meesten zijn mannen, maar één van de detentiecentra was gemengd. Ze komen uit kleine gemeenschappen en grote steden, meestal uit Illinois. Verschillende komen uit Indiana, Wisconsin, Ohio, Iowa en Texas.
"Kinderen die vastzitten in jeugdgevangenissen zijn extra kwetsbaar voor seksueel misbruik. Dat komt omdat het personeel in deze jeugdgevangenissen volledige controle heeft over deze kinderen," zei Block. "Er is geen manier voor deze kinderen om aan het misbruik te ontsnappen."
